Droge gebieden

Droge gebieden

Zodra de zon boven de bergen uitkomt, wordt het al warm. Tot 11.00 uur is het heerlijk toeven hier, daarna is het een kwestie van schaduw opzoeken en heel veel drinken. We rijden via het Zabriskie uitzichtpunt naar bijzondere plekken in dit prachtige National Parc. Eerst naar Dante’s view op 1800 meter hoogte. De plek doet zijn naam eer aan. Wat een uitzicht over de vallei, ongelooflijk mysterieus en surrealistisch. Alle aardetinten vloeien in elkaar over.Een plek om nooit te vergeten. Het is hier bovendien een stuk koeler, we lunchen hier. De ‘artist way’ een rondrit voor auto’s, voert ons langs kleurrijke rotsen. Bereikbaarheid met auto is een primaire levensbehoefte in dit land.Ook hier weer die gekke combinatie van kleuren, groen koperachtig, rood, bruin, zelfs blauw. Prachtig.

Aan het einde van de middag lopen we een trail door de Golden Canyon die ons naar de ‘Red Cathedral’brengt. De laag staande zon zorgt inderdaad voor een gouden gloed op de wanden van de canyon.

Moe van alle indrukken, de hitte en het lopen komen terug op de camping. Deze heeft weinig faciliteiten. Alleen een wc, een simpele pot boven een gat in de grond, gelukkig is er wel water. Als het donker is en de meeste mensen slapen of binnen zitten, douchen we ons heerlijk met de voorraad flessen water die de hele dag in de zon hebben gelegen. Zo, weer heerlijk schoon.

6 april

We gaan vroeg op pad voordat de hitte weer genadeloos toe slaat. Vanaf Furnace Creek rijden we via de 178 over de bodem van de vallei. We stoppen bij Bad Water, het laagste punt van de VS; 86 meter onder zeeniveau. We laten de hoofdwegen voor wat ze zijn en rijden dwars door Mojave National preserve naar Yucca Valley; een grotere stad midden in droog gebied. De parkeerplaats van de Walmart, een grote supermarktketen, grenst meteen aan de woestijn, een vreemd gezicht.

We kamperen in Joshua Tree NP, waar we thuis al drie nachten geboekt hebben. We staan letterlijk in de schaduw van een bloeiende Joshua tree, de camping en het park zijn er bezaaid mee.De camping is overdag bijna leeg en stroomt tegen de avond weer helemaal vol. We horen van iedereen dat alle campings, met name in de NP’s, vol geboekt zijn. Nu de regels, ook hier in verband met covid versoepelt zijn, trekt iedereen er op uit. De verkoop van campers is in de VS enorm gestegen.

Het is vanaf nu zoeken naar overnachtingen op campings. We hebben meestal wel enigszins internet, en dan kijken weof er ergens een plekje vrij is. Je kunt hier alleen online reserveren. De gewilde campings in het hart van een favoriet Nationaal Park zijn vol. Soms kun je op campings toch meerdere nachten krijgen, door elke dag van site te wisselen. Verder zijn er veel campings ‘first come, first serve’. Wat een verschil met vijfentwintig jaar geleden!

7 en 8 april

Het is hier gelukkig minder warm dan in Death Valley. ’s Avonds zitten we bij een kampvuurtje met een vest aan, overdag warmt het snel op. Meestal hebben we een korte broek met een shirt aan en natuurlijk een hoed op. De zonnebrand crème vliegt erdoor. Je wordt middels borden gewaarschuwd aan het begin van elke trail. Een gallon water per persoon: dat is 3,8 liter. Dat vinden we wel wat veel, zeker als we niet zo ver gaan lopen. Op de wc’s hangt een groot bord meteen kleurenkaart van urine met daaronder een van groen naar rood lopende balk. Dat zit wel goed. Verder wordt geadviseerd om niet te gaan wandelen, als je schaduw korter is dan jezelf. We lopen een aantal kortere trails door een woud van Joshua trees, ze zijn net uitgebloeid en vormen nu vruchten. Verspreid in het landschap liggen groepen enorme kiezels; alsof een stel reuzen heeft zitten knikkeren. De oorsprong is vulkanisch, daarna geërodeerd door water en wind tot mooie ronde ‘boulders’. Veel Amerikanen klimmen hier met touwen, inde weekenden is de camping Black Rock dan ook helemaal vol.

We worden gebeld, er is ingebroken in ons huis. We zien de ravage met knikkende knieën op de foto’s aan. De dief is overal in huis geweest en heeft alle kasten en lades opengetrokken. We weten niet precies wat er gestolen is, maar hij was uit op geld, dat was er niet, en sieraden vermoedt depolitie. Er blijkt een inbraken golf in onze stad te zijn. Het onderwerp bij het kampvuurtje is natuurlijk de inbraak. Ons huis voelt bezoedeld, ik ben boos op de dief, maar we laten onze roadtrip niet bederven. Clint, bedankt voor het regelen van alle gedoe, dat aan zo’n inbraak vast zit.

Morgen gaan we verder, of eigenlijk weer een stukje naar het noorden, we bezoeken daar nog andere familie, die ook ‘off the beaten path’ woont in de heuvels,grenzend aan

Sequoia NP.

Wordt vervolgd