Oost Bali

Oost Bali; Pandangbai en omgeving

We vertrekken met de ‘charterboot’ rechtstreeks vanaf Hoga eiland. Na een letterlijk oorverdovende overtocht komen we na anderhalf uur in Wanci aan. In het hotel genieten van een verkwikkende douche met zoet! water. Tijdens een prachtige zonsondergang realiseren we ons opnieuw, hoe bijzonder Hoga Island was.

Morgenvroeg vertrekt ons vliegtuig om 06.15 uur. We hebben drie vluchten vlak achter elkaar; met maximaal 40 minuten de tijd om over te stappen, in Makassar zelfs maar 30 minuten. Dat wordt rennen, we moeten namelijk eerst nog naar de transit afdeling voor nieuwe boardingpassen. Vlak voordat de deur van het vliegtuig dicht gaat, glippen we hijgend naar binnen. Gelukt! Onze verbazing is compleet als in Denpasar blijkt dat onze bagage het ook gehaald heeft. We moeten even wennen aan de drukte om ons heen, vooral aan het verkeer met zijn duizenden scooters.

In Pandang bai worden we overdonderd door de pracht van ons verblijf. Het is een eco resort met een eigen biologische tuin. De vijfentwintig huizen liggen verspreid over een heuvel met uitzicht over de baai en hebben veel privacy. Het complex is gebouwd met behulp van lokale arbeidskrachten zonder grote graafmachines. De mensen die er werken komen ook uit de directe omgeving. Ons terras heeft uitzicht op de baai en de rokende vulkaan Gunung Agung (3142 meter). Ik lees ergens; ‘Zo wil je niet alleen vakantie vieren; zo wil je altijd wonen’. Dit kunnen we alleen maar beamen. Het dorp zelf is een klein slaperig vissersplaatsje met veel backpackers. Van hieruit vertrekken de ferry’s naar o.a. Lombok en de Gili-eilanden. Het is gezellig druk in de eettentjes en de barretjes langs het strand.

Tijd voor actie. We huren een auto met chauffeur. Een dag van acht uur kost ongeveer vijftig euro en elk uur extra nog eens zes euro. Helaas is het erg bewolkt en regent het zelfs af en toe. Op de zuidwestelijke helling van vulkaan Gunung Agung staat op bijna duizend meter hoogte de Pura Besakih, de ‘Moeder aller tempels’. De tempel bestaat uit dertig verschillende complexen. Alleen Hindoes mogen de tempels betreden, wij lopen tussen de tempels door en we zien veel mensen die offers brengen. In 1963 vond een grote uitbarsting van de vulkaan plaats en eiste 2500 mensenlevens, maar de Pura Besakih en de aanwezige gelovigen bleven gespaard: de dodelijke lavastroom spleet namelijk vlak voor de hoogstgelegen tempelmuur in tweeën.

Het ruikt heerlijk; een explosie van wierook, kruiden en bloemengeuren. Overal op Bali vind je de offerbakjes; op straat, voor de huizen, in je kamer en in restaurants. Onze chauffeur heeft op zijn dashboard een offerbakje staan. De Hindoe bevolking offert vijf keer per dag om de kwade geesten weg te jagen. Elk gezin heeft in huis een eigen tempel om te bidden. Bouwmaterialen en beelden voor tempels zie je dan regelmatig te koop langs de kant van de weg. De grootte van de tempel hangt af van de rijkdom van het gezin.

We lunchen onderweg met uitzicht op een dal met rijstvelden. Wat is de wereld hier toch groen. De volgende stop is Tirtagangga, het waterpaleis, een sprookje van tuinarchitectuur. Het is druk, in het weekend gaan ook veel Balinese gezinnen met hun kinderen hier naar toe. Bovendien is het hoogseizoen. Het is echt een lustoord; stenen waterspuwers, fabelwezens, talrijke fonteinen wisselen elkaar af met een exotische begroeiing. Het grootste vermaak bestaat uit het voeren van de extreem grote karperachtige goudvissen.

De laatste stop is inTenganan, een dorpje dat bekend staat om de nog traditionele leefwijze. In deze onafhankelijke gemeenschap zijn huwelijken alleen toegestaan binnen het dorp zelf, wordt de economische winst onder alle dorpelingen verdeeld en bestaat er geen privégrondbezit. De vrouwen maken de beroemde Geringsing-weefwerken. In sommige doeken zou wel tien jaar werk kunnen zitten. We krijgen een gids mee die ons door het dorp rechtstreeks naar zijn eigen winkeltje leidt. We schudden hem van ons af en lopen zelf verder. Even kom ik in verleiding om een dubbelgeweven doek te kopen. We kunnen ons echter niet voorstellen dat al deze doeken in dit dorp zijn gemaakt.

Moe, maar voldaan komen we in de schemering weer ‘thuis’ aan. Morgen een luie stranddag. Blue lagoon beach is een kleine schilderachtige baai met zandstrand. De golven zijn hoog. Het water is heerlijk en staalblauw. Er komen hier veel stelletjes die foto’s van elkaar maken. Soms zelfs complete fotoshoots. We huren een strandbed en vermaken ons prima.

Dinsdag verkassen we weer; naar het noorden in de buurt van Lovina. We zijn benieuwd.

Wordt vervolgd