Pura Vida
Door: lidymulders
Blijf op de hoogte en volg lidy
28 Januari 2011 | Nederland, Houthem
Pura Vida
Casa Bromelia (Geckoes Lodge) is een compleet huis met een letterlijk open keuken. De slaapkamer en de badkamer zijn de enige ruimtes die afgesloten zijn. Zo luxe hebben we nog nooit ¨gekampeerd¨. De living met de keuken gaat over in een veranda van zo´n 12 meter breed. Je kunt lekker liggen dommelen na het eten of in de schommelstoel zitten lezen. Het huis is helemaal van hout, staat op palen, prachtig vorm geven en is sfeervol ingericht. We geven ons over aan deze ¨barefoot luxury¨. In huis loop je alleen maar op blote voeten op de gladde houten vloer.
Het uitzicht blijft boeien, vogels, vlinders, kolibríes, en uiteraard de uitzinnige plantengroei. Wakker worden met de geluiden van de jungle, de brulapen ziten soms erg dichtbij. Wat een lawaai maken die beesten!.
Puerto Viejo is een klein dorp, Behoorlijk toeristisch maar op
een kleinschalige manier. Geen grote hotels of complexen met apartementen, wel ecotoerisme en new age achtige activiteiten. Overal yoga en massages, een beetje een hippiedorp. Erg leuk. We zien veel backpackers en oudere jongeren (ahum).
De golven zijn hoog, jongens met rasta haar liggen in zee met hun gekleurde surfboards te wachten op de ideale wave. Ze kunnen er wat van! Sommigen zijn echte evenwichtskunstenaars en glijden onder de kam van een golf door om vervolgens er met een fraaie salto weer boven uit te springen, een lust voor het oog.
We hebben prachtig weer. Veel zon en af en toe bewolkt. Het blijft dan toch warm. De vochtige hitte maakt alles klam. Je kleren zijn alleen maar echt droog als ze net uit de droger komen. De insecten laten ons hier aardig met rust.
We maken een tochtje door het achterland langs de grens met Panama. We rijden door een dal vol met bananenplantages. De weg is onverhard maar net als in Australië kun je beter op een goede onverharde weg rijden dan op een slechte asfaltweg. De gaten zijn hier soms zo groot dat ons autootje er bijna in verdwijnt. We picknicken langs de wildstromende rivier. Boten vol met bananen lossen hier hun lading. De bus komt aanhobbelen, de mensen stappen uit en nemen de boot naar de overkant, een waagstuk met deze stroming.
Cahuit NP is vlakbij en we volgen de trail langs de kust. De ene bounty baai na de andere. De palmbomen groeien hier als onkruid, ze staan soms zelfs gewoon in de branding. We zien weer veel apen, nu ook de spidermonkey. Zorro de raccoon komt ook nog even langs. En als ik even in de schaduw lig word ik ondergepiest door een capucijneraap. Op de terugweg zien we een luiaard mete en jong langs de kant van de weg in een heg hangen.
Ik kook veel, de smaak van het fruit, kruiden en groente is hier veel krachtiger. Ik heb ananas nog nooit zo zoet geproefd, de koriander nooit zo krachtig geroken, de peper zo heet gegeten en de kokos zo romig op de tong gevoeld. We kopen vis bij de rijdende visboer en ik maak vis a la casa Bromelia. Vis in een pittige mango, kokos, koriander saus. Zalig.
Terug naar San José. Het centrum is niet zo groot. Vanaf het hotel kunnen we lopend de stad in. Het theater is indrukwekkend. Ik koop een nieuwe rugzak, een heerlijk gevoel. We ontmoeten onze vrienden weer en nemen afscheid. Op de kleurrijke centrale markt eten we een echte olla de carne, een variant op de minestrone en de pot a feu.
Wat een geweldig land, Als we ooit terugkomen dan in ieder geval naar Puerto Viejo.
Op naar het volgende avontuur: Chili
Pura Vida.
Casa Bromelia (Geckoes Lodge) is een compleet huis met een letterlijk open keuken. De slaapkamer en de badkamer zijn de enige ruimtes die afgesloten zijn. Zo luxe hebben we nog nooit ¨gekampeerd¨. De living met de keuken gaat over in een veranda van zo´n 12 meter breed. Je kunt lekker liggen dommelen na het eten of in de schommelstoel zitten lezen. Het huis is helemaal van hout, staat op palen, prachtig vorm geven en is sfeervol ingericht. We geven ons over aan deze ¨barefoot luxury¨. In huis loop je alleen maar op blote voeten op de gladde houten vloer.
Het uitzicht blijft boeien, vogels, vlinders, kolibríes, en uiteraard de uitzinnige plantengroei. Wakker worden met de geluiden van de jungle, de brulapen ziten soms erg dichtbij. Wat een lawaai maken die beesten!.
Puerto Viejo is een klein dorp, Behoorlijk toeristisch maar op
een kleinschalige manier. Geen grote hotels of complexen met apartementen, wel ecotoerisme en new age achtige activiteiten. Overal yoga en massages, een beetje een hippiedorp. Erg leuk. We zien veel backpackers en oudere jongeren (ahum).
De golven zijn hoog, jongens met rasta haar liggen in zee met hun gekleurde surfboards te wachten op de ideale wave. Ze kunnen er wat van! Sommigen zijn echte evenwichtskunstenaars en glijden onder de kam van een golf door om vervolgens er met een fraaie salto weer boven uit te springen, een lust voor het oog.
We hebben prachtig weer. Veel zon en af en toe bewolkt. Het blijft dan toch warm. De vochtige hitte maakt alles klam. Je kleren zijn alleen maar echt droog als ze net uit de droger komen. De insecten laten ons hier aardig met rust.
We maken een tochtje door het achterland langs de grens met Panama. We rijden door een dal vol met bananenplantages. De weg is onverhard maar net als in Australië kun je beter op een goede onverharde weg rijden dan op een slechte asfaltweg. De gaten zijn hier soms zo groot dat ons autootje er bijna in verdwijnt. We picknicken langs de wildstromende rivier. Boten vol met bananen lossen hier hun lading. De bus komt aanhobbelen, de mensen stappen uit en nemen de boot naar de overkant, een waagstuk met deze stroming.
Cahuit NP is vlakbij en we volgen de trail langs de kust. De ene bounty baai na de andere. De palmbomen groeien hier als onkruid, ze staan soms zelfs gewoon in de branding. We zien weer veel apen, nu ook de spidermonkey. Zorro de raccoon komt ook nog even langs. En als ik even in de schaduw lig word ik ondergepiest door een capucijneraap. Op de terugweg zien we een luiaard mete en jong langs de kant van de weg in een heg hangen.
Ik kook veel, de smaak van het fruit, kruiden en groente is hier veel krachtiger. Ik heb ananas nog nooit zo zoet geproefd, de koriander nooit zo krachtig geroken, de peper zo heet gegeten en de kokos zo romig op de tong gevoeld. We kopen vis bij de rijdende visboer en ik maak vis a la casa Bromelia. Vis in een pittige mango, kokos, koriander saus. Zalig.
Terug naar San José. Het centrum is niet zo groot. Vanaf het hotel kunnen we lopend de stad in. Het theater is indrukwekkend. Ik koop een nieuwe rugzak, een heerlijk gevoel. We ontmoeten onze vrienden weer en nemen afscheid. Op de kleurrijke centrale markt eten we een echte olla de carne, een variant op de minestrone en de pot a feu.
Wat een geweldig land, Als we ooit terugkomen dan in ieder geval naar Puerto Viejo.
Op naar het volgende avontuur: Chili
Pura Vida.
-
28 Januari 2011 - 19:28
Ank:
Het is geweldig om te lezen. Blijft toch heerlijk om een route te volgen langs Bounty baais. Wij dronken vanavond een Chardonnay uit Chili dat belooft dus wat!!! -
28 Januari 2011 - 19:46
Marianne:
Mooi en luxe en anders. Om jalours te worden. Geniet van Chili -
28 Januari 2011 - 20:51
Ruud En Ingrid:
Wat een verhalen, prachtig. We hebben de foto's aan Jet laten zien. Bij het zien van de luiaards begint zij kwispelen en geeft ons opdracht de tickets alvast te boeken.
Wij zien uit naar de verhalen en foto's van Chili.
Toedeloei ook van Jet.
-
30 Januari 2011 - 15:39
Judith V Klingeren:
Hoi Lidy,
Wat een heerlijke verhalen (op die van de diefstal na) en prachtige foto's! Hoewel ik mijn nieuwe (tijdelijke) baan geweldig vind (het gaat trouwens prima), ben ik wel een beetje jaloers op je!
Veel plezier in Chili!
Judith
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
