happy new year

Happy New year
Vuurwerk wordt verkocht in stalletjes langs de kant van de weg en in de supermarkt. Geen veiligheidseisen zoals in Nederland, gewoon opgestapeld. Volgens Wim vind je hier zwaar vuurwerk dat in Nederland niet verkocht mag worden. Dat belooft wat..

Wim gaat op oudejaarsdag duiken, ik ga lekker shoppen. Vlak in de buurt zit het shopping centrum ‘Ruisseau Creole’, gericht op de toeristen uit de resorts. Zo is er een winkel ‘Out of Africa’, die alleen linnen safaripakken verkoopt en een winkel ‘ Blanc’, die alleen maar witte kleding verkoopt. Daarnaast natuurlijk de normale toeristische rommel maar ook een aantal kleinere boetiekjes; kleurige zomerjurkjes te over! De verkoopsters hebben het al over het strand van Tamarin waar de meeste mensen uit de omgeving naar toe zullen trekken vanavond. Wim komt terug met enthousiaste verhalen over helder water, prachtige vissen en leuk gezelschap.

We eten thuis en rijden tegen half elf richting strand. Er is geen parkeerplaats meer in het dorp te krijgen, elk beschikbaar plekje staat vol, zelfs in de meest smalle straatjes. We parkeren de auto langs de hoofdweg en lopen naar het strand. Dezelfde mix mensen als overdag maar wel veel meer; het ziet zwart van de mensen. Dat hele grote strand, zie foto’s vorige bericht, is gewoon vol!

Wat een sfeer! Tentjes, kaarslichtjes, lampionen, veel, veel vuurwerk. Mensen slepen met complete zakken vol. Ik krijg het benauwd, wordt dit allemaal zomaar in deze mensenmassa afgestoken? We vinden een plekje, spreiden de handdoeken uit en verbazen ons over de krioelende mensenhoop.

Het strand van Tamarin ligt in een baai. Op de uiteinden van deze baai liggen drie grote resorts. Ik heb even in onze gids gespiekt; een luxe kamer in een dergelijk resorts kost ongeveer 500 euro per nacht, overigens wel met ontbijt. Dat deze resorts concurrerend optreden blijkt wel tijdens deze jaarwisseling. Om 23.00 uur krijgen we al een klein voorproefje.. Het lijkt alsof ze warm willen draaien. Het afsluitende vuurwerk van de kermis in het Volkspark, verbleekt volkomen bij dit geweld. De mensen op het strand doen mee. Het is nog niet eens 24.00 uur.

En dan om 0.00 gaat het los.. De hele baai staat in lichterlaaie. Het vuurwerk zwelt van alle kanten aan en lijkt op je af te komen. De vergelijking met het vuurwerk in Sydney komt naderbij. Het knallen om ons heen is oorverdovend. En ja hoor, gelukkig zijn de meeste mensen wel zo verstandig om de vloedlijn als startpunt voor het afschieten te gebruiken, maar verder..deze situatie is in Nederland ondenkbaar. Geen politie te zien. Wim geeft zijn vuurwerk af aan een aantal jongens die helemaal gelukkig zijn. Happy New Year!

Na een minuut of twintig is de show voorbij, iedereen vertrekt weer. De rij auto’s die langs de hoofdweg staat is het slachtoffer geworden van een vandaal. Iemand heeft met een scherp voorwerp over de zijkanten van de auto’s een enorme kras gemaakt. Jammer, naar onze borg kunnen we nu wel fluiten.

De volgende dag is het bewolkt en het regent. We krijgen blijkbaar een staartje mee van de tropische storm die verder in het noorden woedt. Het blijft echter warm. Een soort lauwe douche. We rijden het binnenland in. Zware loodgrijze wolken hangen tegen de bergen aan. We bezoeken Curepipe, een stad die onderdeel is van een grote agglomeratie boven op het plateau. Het binnenland is zeer dicht bevolkt, het is hier koeler dan aan de kust. Curepipe is bekend om zijn oude kratermeer ‘Trou aux Cerfs Crater’, een enorm gat in de grond. Het waait hier hard en voor het eerst is het een beetje kil. Hopelijk is het weer morgen beter.

Inmiddels weten we dat er een ‘cyclone warning 2’ is. De cycloon heet Dumile en bevindt zich ten noorden van ons. We krijgen een klein staartje mee. De boten mogen niet buiten het rif komen, verder valt het wel mee. Vandaag gaan we naar de botanische tuin in Pamplemousse. We hopen op en krijgen ook een beetje zon. Aansluitend toch maar naar het strand, dit keer geen gladde blauwe zee, maar een woeste grijze met hoge golven, alle surfboys hebben zich verzameld. Wat een geweldig gezicht, dat stoeien en spelen met de golven. Het regent lauw water, onze handdoeken worden te nat, dus toch maar naar huis. Tot laat in de avond zitten we op het terras te lezen en te luisteren naar de wind, die bij vlagen erg sterk is, in zwembroek en bikini.

Vanochtend worden we wakker van de sterke windstoten. De meeste mango’s zijn uit de boom gewaaid en liggen letterlijk voor het oprapen. De caretaker komt informeren of alles oké is. Hij komt morgen terug voor de mango’s. Binnen een dag zijn ze volgens hem rijp en eetbaar. Vanmiddag is het hoogtepunt van de storm volgens de voorspellingen voorbij. We kunnen nog een paar dagen genieten van deze mooie maar ook wilde wereld.

Tot thuis.
Wim en Lidy