mauritius
Door: lidymulders
Blijf op de hoogte en volg lidy
31 December 2011 | Nederland, Enschede
Mauritius
Clint brengt ons naar het station, het begin van een nieuwe reis. Tot in Deventer blijf ik een beetje onrustig, wat ben ik vergeten? Gelukkig ebt het onbehagen langzaam weg. Het weer in Nederland is prachtig, blauwe lucht met hier en daar een wolkje. Ik krijg zin om een lange wandeling te maken.
We hebben via internet ingecheckt; twee plaatsen naast elkaar achter in de staart van het vliegtuig, later blijkt pal naast het toilet. Shit, het doorspoelen maakt veel lawaai, dat vinden de meeste mensen ook, ze spoelen het toilet pas door als ze naar buiten komen..
De vlucht gaat voorspoedig, ik kijk een of andere B-film. Boven Irak kijkt Wim het wiskunde proefwerk na, mijn correctie blijft in de tas, ik heb er echt geen zin in. Als we in Dubai landden telt Wim de punten op en ja het is gelukt 3H1 is nagekeken!
De luxe die ik had verwacht is niet echt te zien op de luchthaven van Dubai. De luchthaven straalt een sfeer van communistische grootsheid uit. Vijvers vol planten, extreem hoge plafonds die rusten op statige bogen, eindeloze hallen met “dutyfree” winkels, alles is open ook na middernacht. Druk, drukker, drukst en dat tijdens kerstnacht. We zoeken een restaurant op, de kaart is wonderlijk internationaal; van “nasi goreng” tot “spaghetti bolognaise”. Ik eet kip “tandoori”. We hebben geen idee van prijzen. Een biertje kost in ieder geval net zoveel als een hoofdgerecht. Later blijkt dat het eten relatief goedkoop en het bier erg duur was!
Het tweede deel van de vlucht brengt Wim grotendeels slapend door en ik rusteloos draaiend, ik zit in het midden en wil de man rechts naast me niet iedere keer lastig vallen. Toch gaat het nog redelijk snel en dan staan we in een keer in de vochtige hitte de gehuurde auto te controleren op deuken en andere beschadigingen. Het waait en is bewolkt. Al snel zijn we op pad en rijden we op de linkerweghelft een nieuwe exotische wereld in.
De rit voert ons langs groene heuvels, aan de voet bekleed met suikerrietvelden, mistig door de laaghangende bewolking. Vlak voor de moskee slaan we volgens de instructie links af, een smalle weg slingert tussen huisjes en velden door omhoog. De weg eindigt voor een houten poort, die vanzelf open gaat. Later blijkt dat de beheerder ons makkelijk aan kon zien komen. De huisjes liggen vlak onder de Lion Mountain met een prachtige tuin er omheen.Het huisje is gezellig, een veranda biedt een prachtig uitzicht over de inham en het sprookjesachtige landschap. Ons huisje ligt vlakbij “the first Dutch landing” (1598).
In het dorp doen we nog gauw wat boodschappen, de winkeltjes gaan om 12.00 uur dicht. Het is immers Kerstmis! In het moslim supermarktje kopen we wat basisspullen en in de Chinese winkel wijn en bier. We zijn moe en pakken een paar uur slaap. Ik word wakker van de wind die bij nader inzien blijkt te bestaan uit een ongelooflijke stortregen; een soort dampende douche. Het uitzicht is verdwenen, we kijken tegen een loodgrijze muur aan. Tegen de avond is het in een keer weer droog en gaan we naar Mahebourg, een van oorsprong vissersplaats met zo’n 20.000 inwoners, zo’n 13 km verderop.
De volgende dag, tweede kerstdag, is de wekelijkse markt in Mahebourg. Daar willen we natuurlijk naar toe. We worden overweldigd door de kleuren, geuren en de mensenmassa. Het eerste wat opvalt zijn de verschillende soorten mensen en talen. Je hoort veel Frans, ook redelijk veel Engels en een taal die ik niet kan thuis brengen, waarschijnlijk Creools. De meeste mensen komen oorspronkelijk uit India, je hoort dat nog steeds aan het grappige accent als ze Engels spreken. De slogan van het eiland is dan ook “One island, many peoples, all Mauritians”.
Glimmende glitterend stoffen en kleren van kunststof, teenslippers met nepedelstenen, kunstbloemen, kruiden, wierook, manden, tassen en veel cosmetica. Overal tussendoor staan de brommertjes, een begrip op dit eiland. Achterop zijn een soort kisten, kasten gemonteerd waaruit van alles verkocht wordt. IJs, limonade, kunstig gesneden ananas, kokosrepen maar ook samoosas, wraps enz. Verderop is de groentemarkt. Wat een geuren en kleuren! Heerlijk om met de mensen te kunnen communiceren, korte oppervlakkige praatjes weliswaar maar toch. We worden echt heel vriendelijk behandeld, iedereen wil wel helpen als je een vraag hebt. Ik ben benieuwd of dat volgende week ook nog zo is. We zitten nu in het zuidoosten, het minst toeristische deel.
Na uren rondlopen op teenslippers en in een zomerjurkje komen we bij onder de palmen aan de kust. Op de boulevard staan gedenktekens van de hevige zeeslagen die hier hebben plaatsgevonden. Het eiland is bezet geweest door achtereenvolgens Portugal, Nederland, Frankrijk en Engeland, het laatste land heeft veel mensen uit India hier naar toe vervoerd om als slaven te werken. We leren veel over de geschiedenis. In het dorp Vieux Grand Port onder aan “onze” heuvel is een klein museum waarin de geschiedenis van de Nederlandse VOC verteld wordt. De Nederlanders hebben de dodo niet uitgeroeid maar de Portugezen die ratten naar het eiland brachten. We halen opgelucht adem.
Het is echt tropisch hier; constant zo’n 30 graden met een hoog vochtigheidsgehalte. Het is regelmatig bewolkt, af en toe regent het. De zon is zeer krachtig; Mauritius ligt vlak bij de steenbokkeerkring waar de zon op 21 december recht boven staat. Rond 12 uur ’s middags kunnen we niet meer in elkaars schaduw staan. Natuurlijk zijn er ook muggen, we sprayen, wat goed helpt. Gelukkig is de jeuk van korte duur.
De stranden zijn geweldig, het koraal ligt hier bij Blue Bay zo’n 20 meter van het strand en het water is superhelder. Alsof je in een aquarium zwemt! We ondernemen veel, je kunt echt niet langer dan een uur aan het strand liggen en er is veel te doen op het eiland. We eten krokodillensteaks bij een krokodillenfarm, zien de zonsondergang op een verlaten strand aan de zuidkust, gaan met een boot naar “Ile de Cerf”, dat omgeven is door een ondiepe, rimpelloze lagoon, rijden door thee velden, bezoeken de Great Basin, een heilige plek voor de Hindoes (52% van de bevolking). Het is een kratermeer en de Hindoes geloven dat dit water via ondergrondse kanalen in contact staat met de Ganges. We hebben het gevoel alsof we hier al weken zijn, wat een indrukken.
Ik kook zelden, het eten is hier fantastisch en niet duur. De Mauritaanse keuken bestaat uit een mix van alle culturen, gecombineerd met verse oogst uit de zee en de krachtige smaak van alle fruit, kruiden en pepers!
Vandaag is de laatste dag in dit huisje, vanaf morgen zitten we in het drukkere deel van het eiland in het noorden. Ik ben benieuwd, het stikt daar van de resorts, wij hebben een appartementje in een dorp gehuurd. Vanavond vieren we oud op nieuw boven op de heuvel, we kijken daar uit over de baai en als je de hoeveelheden vuurwerk ziet die hier verkocht worden dan moet dat een geweldig spektakel worden. We wensen iedereen alvast een gezellige jaarwisseling.
Wim en Lidy
Clint brengt ons naar het station, het begin van een nieuwe reis. Tot in Deventer blijf ik een beetje onrustig, wat ben ik vergeten? Gelukkig ebt het onbehagen langzaam weg. Het weer in Nederland is prachtig, blauwe lucht met hier en daar een wolkje. Ik krijg zin om een lange wandeling te maken.
We hebben via internet ingecheckt; twee plaatsen naast elkaar achter in de staart van het vliegtuig, later blijkt pal naast het toilet. Shit, het doorspoelen maakt veel lawaai, dat vinden de meeste mensen ook, ze spoelen het toilet pas door als ze naar buiten komen..
De vlucht gaat voorspoedig, ik kijk een of andere B-film. Boven Irak kijkt Wim het wiskunde proefwerk na, mijn correctie blijft in de tas, ik heb er echt geen zin in. Als we in Dubai landden telt Wim de punten op en ja het is gelukt 3H1 is nagekeken!
De luxe die ik had verwacht is niet echt te zien op de luchthaven van Dubai. De luchthaven straalt een sfeer van communistische grootsheid uit. Vijvers vol planten, extreem hoge plafonds die rusten op statige bogen, eindeloze hallen met “dutyfree” winkels, alles is open ook na middernacht. Druk, drukker, drukst en dat tijdens kerstnacht. We zoeken een restaurant op, de kaart is wonderlijk internationaal; van “nasi goreng” tot “spaghetti bolognaise”. Ik eet kip “tandoori”. We hebben geen idee van prijzen. Een biertje kost in ieder geval net zoveel als een hoofdgerecht. Later blijkt dat het eten relatief goedkoop en het bier erg duur was!
Het tweede deel van de vlucht brengt Wim grotendeels slapend door en ik rusteloos draaiend, ik zit in het midden en wil de man rechts naast me niet iedere keer lastig vallen. Toch gaat het nog redelijk snel en dan staan we in een keer in de vochtige hitte de gehuurde auto te controleren op deuken en andere beschadigingen. Het waait en is bewolkt. Al snel zijn we op pad en rijden we op de linkerweghelft een nieuwe exotische wereld in.
De rit voert ons langs groene heuvels, aan de voet bekleed met suikerrietvelden, mistig door de laaghangende bewolking. Vlak voor de moskee slaan we volgens de instructie links af, een smalle weg slingert tussen huisjes en velden door omhoog. De weg eindigt voor een houten poort, die vanzelf open gaat. Later blijkt dat de beheerder ons makkelijk aan kon zien komen. De huisjes liggen vlak onder de Lion Mountain met een prachtige tuin er omheen.Het huisje is gezellig, een veranda biedt een prachtig uitzicht over de inham en het sprookjesachtige landschap. Ons huisje ligt vlakbij “the first Dutch landing” (1598).
In het dorp doen we nog gauw wat boodschappen, de winkeltjes gaan om 12.00 uur dicht. Het is immers Kerstmis! In het moslim supermarktje kopen we wat basisspullen en in de Chinese winkel wijn en bier. We zijn moe en pakken een paar uur slaap. Ik word wakker van de wind die bij nader inzien blijkt te bestaan uit een ongelooflijke stortregen; een soort dampende douche. Het uitzicht is verdwenen, we kijken tegen een loodgrijze muur aan. Tegen de avond is het in een keer weer droog en gaan we naar Mahebourg, een van oorsprong vissersplaats met zo’n 20.000 inwoners, zo’n 13 km verderop.
De volgende dag, tweede kerstdag, is de wekelijkse markt in Mahebourg. Daar willen we natuurlijk naar toe. We worden overweldigd door de kleuren, geuren en de mensenmassa. Het eerste wat opvalt zijn de verschillende soorten mensen en talen. Je hoort veel Frans, ook redelijk veel Engels en een taal die ik niet kan thuis brengen, waarschijnlijk Creools. De meeste mensen komen oorspronkelijk uit India, je hoort dat nog steeds aan het grappige accent als ze Engels spreken. De slogan van het eiland is dan ook “One island, many peoples, all Mauritians”.
Glimmende glitterend stoffen en kleren van kunststof, teenslippers met nepedelstenen, kunstbloemen, kruiden, wierook, manden, tassen en veel cosmetica. Overal tussendoor staan de brommertjes, een begrip op dit eiland. Achterop zijn een soort kisten, kasten gemonteerd waaruit van alles verkocht wordt. IJs, limonade, kunstig gesneden ananas, kokosrepen maar ook samoosas, wraps enz. Verderop is de groentemarkt. Wat een geuren en kleuren! Heerlijk om met de mensen te kunnen communiceren, korte oppervlakkige praatjes weliswaar maar toch. We worden echt heel vriendelijk behandeld, iedereen wil wel helpen als je een vraag hebt. Ik ben benieuwd of dat volgende week ook nog zo is. We zitten nu in het zuidoosten, het minst toeristische deel.
Na uren rondlopen op teenslippers en in een zomerjurkje komen we bij onder de palmen aan de kust. Op de boulevard staan gedenktekens van de hevige zeeslagen die hier hebben plaatsgevonden. Het eiland is bezet geweest door achtereenvolgens Portugal, Nederland, Frankrijk en Engeland, het laatste land heeft veel mensen uit India hier naar toe vervoerd om als slaven te werken. We leren veel over de geschiedenis. In het dorp Vieux Grand Port onder aan “onze” heuvel is een klein museum waarin de geschiedenis van de Nederlandse VOC verteld wordt. De Nederlanders hebben de dodo niet uitgeroeid maar de Portugezen die ratten naar het eiland brachten. We halen opgelucht adem.
Het is echt tropisch hier; constant zo’n 30 graden met een hoog vochtigheidsgehalte. Het is regelmatig bewolkt, af en toe regent het. De zon is zeer krachtig; Mauritius ligt vlak bij de steenbokkeerkring waar de zon op 21 december recht boven staat. Rond 12 uur ’s middags kunnen we niet meer in elkaars schaduw staan. Natuurlijk zijn er ook muggen, we sprayen, wat goed helpt. Gelukkig is de jeuk van korte duur.
De stranden zijn geweldig, het koraal ligt hier bij Blue Bay zo’n 20 meter van het strand en het water is superhelder. Alsof je in een aquarium zwemt! We ondernemen veel, je kunt echt niet langer dan een uur aan het strand liggen en er is veel te doen op het eiland. We eten krokodillensteaks bij een krokodillenfarm, zien de zonsondergang op een verlaten strand aan de zuidkust, gaan met een boot naar “Ile de Cerf”, dat omgeven is door een ondiepe, rimpelloze lagoon, rijden door thee velden, bezoeken de Great Basin, een heilige plek voor de Hindoes (52% van de bevolking). Het is een kratermeer en de Hindoes geloven dat dit water via ondergrondse kanalen in contact staat met de Ganges. We hebben het gevoel alsof we hier al weken zijn, wat een indrukken.
Ik kook zelden, het eten is hier fantastisch en niet duur. De Mauritaanse keuken bestaat uit een mix van alle culturen, gecombineerd met verse oogst uit de zee en de krachtige smaak van alle fruit, kruiden en pepers!
Vandaag is de laatste dag in dit huisje, vanaf morgen zitten we in het drukkere deel van het eiland in het noorden. Ik ben benieuwd, het stikt daar van de resorts, wij hebben een appartementje in een dorp gehuurd. Vanavond vieren we oud op nieuw boven op de heuvel, we kijken daar uit over de baai en als je de hoeveelheden vuurwerk ziet die hier verkocht worden dan moet dat een geweldig spektakel worden. We wensen iedereen alvast een gezellige jaarwisseling.
Wim en Lidy
-
31 December 2011 - 10:23
Trees:
Ha Lidy en Wim!
Ziet er weer prachtig uit; wereldreizigers! Heel veel plezier en een bijzondere jaarwisseling!
Tot in het nieuwe jaar!
Liefs, Trees -
31 December 2011 - 14:08
Ank:
Wat ziet het er allemaal fantastisch uit. Lidy je kan je hart wel ophalen aan al die producten op de markt. Die grote berg zijn dat garnalen en ligt daar stokvis voor? Groeten voor beiden en een kleurrijke jaarwisseling.
-
31 December 2011 - 17:12
Sini:
ha lidy en wim, wat ziet het er weer fantastisch uit. En zo leuk om op afstand mee te kijken. Geniet straks op die berg van de jaarwisseling en komende week op jullie nieuwe stek. big x van de family -
05 Januari 2012 - 09:52
Karin:
Of je nog teenslippertjes wilt.... :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
