De laatste week - Reisverslag uit Moab, Verenigde Staten van lidy mulders - WaarBenJij.nu De laatste week - Reisverslag uit Moab, Verenigde Staten van lidy mulders - WaarBenJij.nu

De laatste week

Blijf op de hoogte en volg lidy

15 Mei 2022 | Verenigde Staten, Moab

Zaterdag 7 mei

Het is warm, heet zelfs, zo’n 35 graden en er staat nog steeds teveel wind om op de camping te blijven. Op naar Las Vegas, we vinden al snel een gigantische parkeerplaats achter Las Vegas Boulevard, oftewel ‘ the Strip’. Na een kwartiertje lopen staan we ineens midden in het centrum van superlatieven en mateloosheid. Alles is hier over ‘the top’. Het Bellagio hotel is rondom een enorme vijver/meer gebouwd, deels in de stijl van de huizen rond het Comomeer. Enorme fonteinen spuiten elk heel uur op de maat van een bekend muziekstuk, niet alleenwaterstralen tot hoog in de lucht, maar ook het dwarrelende en golvende aan de voet van alle geweld is prachtig om te zien.

Aan de overkant pronkt een replica van de Eiffel toren, weliswaar kleiner, maar volgens de gids perfect nagemaakt. We lopen de lobby van het hotel Bellagio binnen, wat een pracht en praal. Je wordt naar een hal geleid waar zich een paradijs van botanische tuin en bloemencorso ontvouwt, wat een kleurencombinaties; een feest om naar te kijken. Het kitscherige, maar ook de pracht spatten op je af.

We lopen een stukje over de Strip die in totaal 8 km lang is. Het is druk, er lopen veel feestgangers rond; vaak vrijgezellenfeestjes zo te zien. Voor de grap lopen we één van de vele casino’s binnen, je wordt gek van alle felle knipperlichtjes, het geratel van de fruitmachines en de harde muziek. Tot onze grote verbazing wordt er in dit casino nog gerookt. Vroeger heb ik vaak genoeg in een van blauwe rook doortrokken kroeg gezeten, maar nu ben ik blij dat ik weer buiten ben.

We lunchen in een Mexicaanse tent en warempel, het eten is echt goed. Geen algemene Amerikaanse smaak, maar echt goed bereid. De ene na de andere shoppingmall lonkt naar me, maar het is teveel van alles, ik mag er niet aan denken.

Terug naar huis checken we het weer op internet, morgen gaat het nog harder waaien en is er kans op stofstormen. Morgen weer met de camper op pad. Maandag belooft het weer , minder wind, beter te worden, dat wel.

Zondag 8 mei

De dag begint rustig, de zon schijnt zoals meestal en het waait een beetje. Na 12 .00 uur trekt de wind aan. Wegwezen hier. We rijden naar Overton, het dichtstbijzijnde dorp, 21 mijl verderop. De laundry wordt op zondag én moederdag druk bezocht. Onze was is na 1,5 uur schoon, droog en opgevouwen. Tussendoor doen we boodschappen in de supermarkt.

Inmiddels is het steeds harder gaan waaien, en vreemde atmosfeer, het lijkt bewolkt , maar het is het fijne zand dat door de lucht geblazen wordt. We rijden naar lake Mead; hét waterbassin voor deze omgeving , maar ook voor de metropool Los Angeles. De waterspiegel is enorm gedaald door het overmatige watergebruik en de klimaatverandering. Onderweg krijgen we een amber-alert; zet onmiddellijk je auto langs de kant van de weg, tot 16.00 uur kans op enorme stofhozen. Het is 15.57:uur. Tot nu toe hadden we blijkbaar geen bereik.

ij Lake Las Vegas, de goudkust van Las Vegas met prachtig aangelegde stranden en golfvelden,vinden we een parkeerplaats uit de wind en lezen, koken, eten tot dat het donker wordt. Wim wil Las Vegas ‘by night’ zien en ik eigenlijk ook wel.

De voorruit van de bus wordt nog eens goed schoon gemaakt en daar gaan we. We parkeren de bus op de vertrouwde P van gisteren. Je hebt het vaak genoeg in films gezien, maar toch zijn we opnieuw onder de indruk. We lopen een uur de strip op en af in de volle wind. Op het laatst moeten we zelfs rennen om het verlichte spektakel van de fontein te zien. Mispoes, het gaat niet door in verband met de harde wind. We rijden terug naar the Valley of fire en zijn om 01.00 uur weer thuis.

Maandag 9 mei t/m donderdag 12 mei

Heerlijk luie dagen, bus uitruimen, lezen, verslag schrijven, in de zon zitten, ook al blijft de wind aanwezig. We verkennen de ‘Valley of fire’ met zijn mooie wandelingen en uitkijkjes. De rotsen zijn hier weer heel anders; het lijken wel toetjes van caramel-vanille en door de ronde vormen lijken ze ook zo zacht. Het is allemaal keiharde steen, maar soms lijkt het alsof ze van zijde gemaakt zijn, die je als een stofom je heen kunt draperen. Donderdag valt de wind helemaal weg en genieten we van onze beschutte plek tussen de rode rotsen.

Hoe rijden we terug naar het noorden? De route naar Auburn is complex. Alle passen door de Sierra Nevada zitten nog dicht vanwege de sneeuw, alleen in het noorden bij lake Tahoe zijn ze open. We hebben geen zin om via het zuiden westwaarts te gaan, je rijdt dan langs de rand van Los Angeles en door de drukke ‘Silicon’ Valley. Bovendien hebben we deze route al deels gevolgd. Dan toch dwars door Nevada, via binnenwegen.

Het gas is op, geen wonder, ik kook elke dag. In Overton zit gelukkig ‘Cal’s repair’ en daar kun je een refill van propane krijgen voor $4,79 per gallon.De laatste dag op de camping genieten we zoals elke avond van de ondergaande zon die de omringende rotsen soms laat oplaaien tot fel oranje. Het woestijnvosje komt vanavond ook weer langs.

Vrijdag 13 mei

Ik heb echt zin om te vertrekken. Leuk om weer te rijden en niet te weten waar je vanavond eindigt. We rijden dwars door Nevada langs eindeloze lege en deels saaie wegen. Binnen de kortste keren zitten we weer op tweeduizend meter hoogte. De weg is vrij monotoom,maar toch zijn hier akelige en spannende zaken aan de orde. We rijden namelijk de ‘extra terrastial highway’. Hetmilitaire gebied waar jarenlang bovengrondse, in 1951, en later ondergrondse kernproeven werden gehouden is streng beveiligd.Dat hier nog maar zo kort geleden kernproeven werden gehouden, is onvoorstelbaar. Het zal wel niet helpen, maar toch houd ik de ramen goed dicht. Bovendien bevindt zich in dit gebied het geheimzinnige ‘area 51’, waar aliens verborgen zouden zijn. Het is het gebied met de meeste UFO waarnemingen. We zien er geen een, alleen saaie grijze woestijn.

In Mina, een oud mijnwerkersdorpje, stoppen we op een klein rv park. Het is echt heerlijk weer. De eigenaresse klaagt steen en been over het koude voorjaar en de harde noordenwind. Zo koud is het in jaren niet geweest. Vandaag is het voor het eerst aangenaam, goed dat we naar het zuiden gevlucht zijn.

Zaterdag 14 mei

De Sierra’s komen langzamerhand in zicht. Er ligt nog veel sneeuw op de toppen. Langzamerhand wordt het landschap groener en zie je steeds meer dorpjes. Zo te zien rijden we door vruchtbaar gebied, de velden liggen klaar om ingezaaid te worden.Na een paar passen die hier aan de noordkant wel open zijn, zien we lake Tahoe in de verte liggen. We rijden via de zuidkant van het meer, eenerg toeristisch gebied. Het ene hotel na het andere, veel shopping malls, terrasjes en veel mensen. Prachtig om dat grote blauwe meer te zien, omlijst door hoge naaldbomen. Op elk vistapunt is de parkeerplaats propvol. We hebben een camping aan de westkant van het meer geboekt, twee dagen zelfs, gisteren en vandaag, één dag kon niet. Ik lees nog eens de regels door, wat blijkt, als je niet op komt dagen wordt de kampeerplek de tweede dag om 12.00 uur vrij gegeven. Het is nu 12.30 uur en er staan campers voor de entree te wachten.Ik loop snel naar het kantoor en leg de situatie uit, gelukkig is de plek nog niet vergeven.

De ranser waarschuwt ons voor de beren. Ze zijn steeds meer aan mensen gewend geraakt en herkennen zelfs koelboxen als een potentiële voedselvoorraad. Alle eten, gelukkig niet veel meer, moet in de ‘bearbox’. We krijgen een folder mee, hoe we problemen kunnen vermijden en wat te doen als we er een tegen komen. Toch nog een avontuur, de laatste dag voordat we naar Chuck reizen. Het strand is dichtbij en erg rustig. De dagjesmensen vertrekken langzamerhand en wij genieten van het uitzicht op het strand. De nacht gaat voorbij zonder beer perikelen, gelukkig.

Zondag 15 mei

De reis, onze roadtrip zit er bijna op. Wij hebben ruim 5000 mijl gereden en nog maar vier staten gezien. Vijftig dagen zijn we rondgetrokken door de natuur, hebben op prachtige plekken gekampeerd. Ongeveer tweederde van de tijdhebben we onder zeer primitieve omstandigheden geleefd. Ik verheug me dan ook erg op de luxe van ons huis. Het meest verheugen we ons op het weerzien met de mensen om ons heen. Reizen is soms ook afzien, zeker als het busje erg klein is en het buiten koud is. Gelukkig zijn de momenten dat we het niet meer zo geweldig vonden, erg schaars geweest.

Woensdag vliegen we weer naar huis. De komende dagen zullen in het teken staan van het schoonmaken van de bus, cadeautjes kopen en nog even relaxen. Het was weer erg leuk om deze verslagen te schrijven en jullie reacties te lezen en te horen. Bedankt daarvoor!

Wim en Lidy


  • 15 Mei 2022 - 21:57

    Jan En Gini :

    En wat hebben wij met jullie genoten van jullie avontuurlijke reis. Merci beaucoup voor de verhalen en bon voyage et bon retour gewenst vanuit zuidwest Frankrijk, waar we net een flink onweer hebben.

  • 16 Mei 2022 - 07:58

    Marianne Mulders:

    Goede thuisreis en zien elkaar na onze vakantie.
    Was weer mooi om de foto’s te zien en de verhalen te lezen

  • 16 Mei 2022 - 12:43

    Janke:

    Ha Lidy en Wim,

    Ik heb ook genoten van jullie reis. Prachtige foto's en de mooi geschreven reisverslagen.
    Geniet nog een paar dagen en alvast goede reis naar huis.
    Groetjes Janke

  • 16 Mei 2022 - 16:34

    Sietske En Geert Jan:

    Hey laiverds, Bedankt voor het ons meenemen op jullie reis ...zonder dat we in de weg liepen. Een heel goed afscheid, goede reis en aankomst.... en dan is het zomer
    liefs

  • 16 Mei 2022 - 17:20

    Ank Holster:

    Op zoveel wind hadden jullie niet gerekend, maar het hoort er kennelijk allemaal bij.
    De beren bleven op veilige afstand die durfde helemaal niet.
    De strip is een verhaal apart maar de winst bleef uit want ik zag geen ‘ontploffing’!
    Groetjes aan Chuck goeie vlucht en wel thuis bij je familie.

  • 16 Mei 2022 - 23:09

    Ingrid Te Marvelde:

    Mooie reis hebben jullie gemaakt. Wat een geweldige ervaringen. Leuk om mee te mogen beleven. Dank hiervoor. Geniet van de laatste dagen. Goede reis terug.
    Liefs Ingrid

  • 17 Mei 2022 - 09:58

    Jan W:

    Geweldige vakantie en mooi dit via jullie reisverslag van ‘dichtbij’ mee te maken.
    Het zit er op - tot binnenkort
    Goede reis

  • 17 Mei 2022 - 13:43

    Bram.:

    Mooi!

    We zijn het afgelopen weekend op
    Vlie geweest!

  • 18 Mei 2022 - 15:07

    Elma:

    Het was een prachtige reis, jullie maar ook voor ons! Leuke verslagen en mooie foto’s. TOP!
    Een goede reis naar huis en weer lekker slapen in jullie eigen bed.

  • 19 Mei 2022 - 22:00

    Trees :

    Leuk te lezen Lidy en Wim!
    Heerlijke, bijzondere reis en heerlijk om weer terug naar huis te gaan!
    Goeie reis en tot snel!
    Liefs Trees

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

lidy

Actief sinds 26 Dec. 2010
Verslag gelezen: 951
Totaal aantal bezoekers 60323

Voorgaande reizen:

11 April 2022 - 18 Mei 2022

Het zuidwesten van de VS

11 Februari 2020 - 20 Maart 2020

Hawaii

08 Juli 2018 - 06 Augustus 2018

Oost Java, Wakatobi en Bali

10 Januari 2016 - 09 Maart 2016

Filipijnen

23 December 2013 - 23 December 2013

naar Clint op Java

22 December 2012 - 05 Januari 2013

Mauritius 2.0

24 December 2011 - 08 Januari 2012

Dromen

24 December 2010 - 18 Februari 2011

Latijns amerika Costa Rica en Chili

Landen bezocht: