De vulkaan Mayon en walvishaaien

De Mayon vulkaan en walvishaaien

We hebben de eerste dagen in Legazpi pech met weer. Het regent en niet zo’n beetje ook. De hele dag door, het lijkt alsof je onder een lauwe douche loopt. De vulkaan laat zich niet zien. De eigenaar van het bed and breakfast is zelf een paar dagen op pad, we mogen zijn auto lenen. Wim past zijn rijstijl aan, hij laveert behendig door het chaotische Filippijnse verkeer. We rijden rond de vulkaan, zo’n vijftig km in totaal, en bezoeken bijzondere plekken. Dankzij het slechte weer lezen we veel over deze streek en ontdekken een bijzondere weverij.

De weverij in San Roque is opgezet na de laatste vulkaanuitbarsting in 2006 om de mensen aan ander werk te helpen. De Abaca plant, die erg op een bananenplant lijkt, levert langgerekte vezels van soms wel drie meter lang. De vezels worden met allerlei handmatige technieken steeds dunner gemaakt. De draad die ontstaat wordt gebruikt voor het weven, soms vermengd met katoen of zijde. De dunste variant levert een zijdeachtige stof op die gebruikt wordt om kleding van te maken. Degene die mij kennen weten al dat ik erg in de verleiding ben gekomen en uiteraard ook gezwicht ben. De zijdeachtige stof pinukpok, een rol sinamay en twee stukken van 8 meter in prachtig oranje en groen zijn nu in ons bezit.

Na drie dagen klaart het op en maken we de wandeling naar de lavamuur, het einde van de lavastroom uit 2006, zo hoog als de hoogste palmboom. Wat een natuurgeweld. En dan zien we eindelijk de hele vulkaan, 2400 meter hoog torent hij boven alles uit.

En dan vertrekken we naar onze laatste bestemming Donsol met zijn walvishaaien, de grootste vissen ter wereld. We hebben een luxe resort geboekt om nog eens extra te genieten voordat we terug gaan naar het kale, natte en koude Nederland. De eerst tocht levert weinig op.

Tijdens een duiktrip die een hele dag in beslag neemt varen we over een spiegelgladde oceaan, het is bijna windstil, in de verte aan de horizon zien we prachtig wolkenformaties. De vliegende vissen scheren over het water, in de verte spelen de dolfijnen. We worden er helemaal stil van. Wim maakt drie duiken en tijdens een driftdive ziet hij megagrote mantaroggen voorbij zweven.

Terwijl de duikers onder water zijn, spot de kapitein een walvishaai en vaart de boot langzij. Ik spring in het water, bril op en dan komt er een soort tank aanzetten. Groot, zo’n 10 meter lang, een enorm brede bek die open en dicht gaat om het plankton uit het water te zeven. Ik zie veel details, zelfs de kleine visjes die langszij zwemmen. Hij zwemt op me af en ik moet echt aan de kant omdat ik anders zijn staartvin zou aanraken. Wat een mooi beest. Ik kom lachend boven. De bemanning is al even enthousiast, gejuich en geklap.

De volgende dag gaan we weer opnieuw met een whale spotting boat het water op. We zijn niet de enigen, maar er is een soort rolatie systeem zodat niet iedereen tegelijk boven de vis zwemt. We zien er vier. Wim dartelt om de beesten heen, duikt naar beneden, hij is helermaal in zijn element. In totaal zwemt hij bijna een uur met de beesten mee. Ik zwem een heel eind mee, met de megavis zo’n twee meter onder me.

Tja, morgen is het zover, de terugreis, we hopen maandag aan het einde van de middag weer thuis te zijn. We moeten afscheid nemen van dit prachtige land met zijn lieve, vrolijke en zorgzame mensen. Een reis om nooit te vergeten. In totaal hebben negen eilanden bezocht, dertien vluchten gehad, vier overtochten met een boot gemaakt, zevenhonderd km op een motor gereden en in een auto elfhonderd km.

De dagtochten met boten waarmee we de mooiste stranden, riffen en duikplekken bezochten waren fascinerend, de rijstterrassen sprookjesachtig mooi. Het aantal keren dat we in een jeepney of tricycle gezeten hebben is ontelbaar. Je kunt je zo makkelijk verplaatsen in dit land, op elke straathoek is vervoer. Alle ervaringen zijn vastgelegd in minstens drieduizend foto’s. Eigenlijk weten we nu al wel dat we hier weer terug willen komen.

We hopen dat jullie genoten hebben van de verslagen en bij deze willen we iedereen bedanken voor de reacties op het blog, de appjes en mailtjes. We hebben ze met veel plezier gelezen.

Einde van dit geweldige avontuur