Nog vier weken....

Ik zit snotterend aan de grote tafel. Een heftige verkoudheid heeft toegeslagen. Tijd om een ander oord op te zoeken.. Langzamerhand worden er lijstjes in onze hoofden gemaakt. De visa zijn binnen, de binnenlandse vluchten voor de eerste drie weken zijn geboekt, net als de verblijfplaatsen. Daarna zien we wel, we hebben immers acht weken! Ik kan het nog niet geloven en ben ook wel een beetje gespannen, dat hoort er ook altijd bij.
Op het consulaat troffen we een fan van de Filipijnen, hij was er vaker geweest en wilde iedere keer weer terug. De meest bijzondere tip die we kregen, was de grote hoeveelheden twintigjes die we mee moesten nemen. De juiste hoeveelheid voor een tip, zo'n veertig eurocent. De meesten mensen hebben weinig wisselgeld. Later spraken we een vader die al meerdere keren zijn zoon en kleinkinderen bezocht had. Iedereen spreekt Engels, de overgrote meerderheid is zeer vriendelijke en gastvrij en de armoede is zeer groot. De natuur is overweldigend, in Bohol schijn je over de dieren te struikelen. ik ben benieuwd, we gaan het zien.

Tot een volgend bericht,
Lidy