Vulkaan Arenal van de regen in de drup..
Door: lidymulders
Blijf op de hoogte en volg lidy
06 Januari 2011 | Nederland, Houthem
De vulkaan “Arenal” ; van de regen in de drup
Hoe wordt en blijft een regenwoud groen..?
Benodigdheden; een klein land tussen twee oceanen in, voeg daar wat stijgingsregens aan toe en je hebt het recept voor allerlei soorten vochtigheid, van fijne mist tot en met echte slagregens. Als de zon uitkomt is het meteen broeierig heet, je weet niet hoe snel je het vest of trui weer uit moet doen. We proberen een patroon te ontdekken. Meestal regent het ’s nachts en ’s ochtends, het klaart op tegen de middag en de zon komt uit. Zonder insmeren verbrand je dan meteen, UV-straling waarschuwing 9!
Zo gauw de zon schijnt wordt het meteen zo’n 30 graden celsius; in de regen en wind net boven de twintig. We wandelen veel; zo’n 5 tot 10 km per dag. Na de lange vlucht is de behoefte aan beweging erg groot. Wat genieten van de uitzichten over het meer, de waanzinnig weelderige plantengroei en uiteraard de vele mooie vogels. Veel dieren zijn half tam omdat ze gevoerd worden door de toeristen; raccoons komen op de auto af als je stopt en grote papegaaien proberen op een parkeerplaats ook een graantje mee te pikken. Over eten gesproken, het eten is vooral in de plaatselijk autochtone tentjes helemaal geweldig. De casado pescado o pollo o cerdo is een combinatie van altijd rijst, zwarte bonen, salade, fruit, groenten en dan vis, kip of ander vlees, een maaltijd die voldoet aan de richtlijnen van het voedingscentrum, maar die vooral erg lekker is. Bij het ontbijt wordt meestal verse papaya en ananas geserveerd en de verse vruchtensapjes mmmmm…..Inspiratie genoeg.
Het grote verschil tussen arm en rijk valt meteen op. Grote contrasten. Schamele hutjes opgebouwd uit golfplaten waaruit harde muziek komt die blijk geeft van een degelijke stereo installatie waar zelfs Wim zijn oren bij spitst. De vele Amerikanen die hier hun tweede huis hebben rijden af en aan in hun 4 wheel drives maar ook de rijke Costericanen die het op de een of andere manier gemaakt hebben. Een mix van allerlei groepen mensen en iedereen is even vriendelijk en behulpzaam van arm tot rijk.
Monica, de eigenaresse van het bed and breakfast, vertelt ons vele verhalen. De economische recessie is overal duidelijk merkbaar. Sommige hotels en lodges zijn verwaarloosd of staan leeg. Zelf houdt ze haar hoofd boven water door in een galerij allerlei kunst aan te bieden van plaatselijke kunstenaars. Haar man is afgelopen zomer overleden, de galerij en het B&B staat vol met zijn kunst. Prachtig vormgegeven lampen komen van zijn hand met de bloemen uit de jungle als inspiratiebron. Het vele onderhoud is een grote zorg. Hier in de jungle rot alles binnen de kortste keren weg en moet dus goed onderhouden worden. Kleren en handdoeken moet je regelmatig uitschudden om ze van allerlei insectenvolk te ontdoen. En natuurlijk de muggen, of eigenlijk een soort sandfly’s, een groot nadeel van de tropen. Insmeren met DEET tijdens de schemering is een voorwaarde om niet met jeukende bulten rond te lopen.
De vulkaan Arenal laat zich maar niet wil zien. Tijdens ons eerste bezoek zien we het onderste randje, later tweederde maar helemaal zien we hem niet. Het is een werkzame vulkaan die in 1968 uitgebarsten is. Zestig mensen werden slachtoffer en duizenden stuks vee gingen verloren. Hij is nog steeds en als je mazzel hebt kun je ’s avonds de lavastromen zien. De vulkaan is vooral beroemd om zijn typische vorm. Vraag een kind een vulkaan te tekenen en hij tekent de Arenal. We maken een wandeling over de lavastromen en genieten van de hotsprings. Een rivier en waterval hebben een temperatuur van zo’n 40 graden en daar is de commercie natuurlijk flink op ingesprongen. Hele spa’s zijn gebouwd rond de vulkaan om gebruik te maken van dit warme water. We genieten na een flinke wandeling van een echt tropisch badparadijs.
Het dorpje Nuevo Arenal is opnieuw opgebouwd na het ontstaan van het stuwmeer waar krokodillen in huizen. Volgens roddels heeft houdster van een krokodillenfarm na veel gedoe ze losgelaten in het meer waar ze zich prima thuis voelen. Overigens komen krokodillen van origine wel voor in Costa Rica maar niet in dit gebied. Dit dorp ligt zo’n 3 km van ons B&B en is vaak ons doel tijdens de wandelingen.
We pakken op zondag de bus naar Tiluran, een stadje gelegen aan de andere kant van het meer. Iedereen is op zijn paasbest; keurig gestreken kleren, witte sokken en de haren in de plooi. Alleen de bus rammelt aan alle kanten, niet alleen van ouderdom maar ook door de staat van de weg. Het oerwoud en de vele regens nemen vaak de regie over met als gevolg vele diepe gaten en soms weggeslagen stukken weg. Het bussen is natuurlijk leuk maar we beginnen ons te realiseren dat eigen vervoer toch erg belangrijk is als je wat meer wilt zien. Het is hoog seizoen en alle kleine auto’s zijn verhuurd. Dankzij Monica met haar vele netwerken lukt het toch. We hebben een piepkleine 4WD voor de rest van ons verblijf in Costa Rica.
Het blijft maar regenen, inmiddels zijn we voldoende uitgerust om verder te willen. Op naar de droge en zonnige westkust waar we vrienden zullen ontmoeten. Wordt vervolgd..
Hoe wordt en blijft een regenwoud groen..?
Benodigdheden; een klein land tussen twee oceanen in, voeg daar wat stijgingsregens aan toe en je hebt het recept voor allerlei soorten vochtigheid, van fijne mist tot en met echte slagregens. Als de zon uitkomt is het meteen broeierig heet, je weet niet hoe snel je het vest of trui weer uit moet doen. We proberen een patroon te ontdekken. Meestal regent het ’s nachts en ’s ochtends, het klaart op tegen de middag en de zon komt uit. Zonder insmeren verbrand je dan meteen, UV-straling waarschuwing 9!
Zo gauw de zon schijnt wordt het meteen zo’n 30 graden celsius; in de regen en wind net boven de twintig. We wandelen veel; zo’n 5 tot 10 km per dag. Na de lange vlucht is de behoefte aan beweging erg groot. Wat genieten van de uitzichten over het meer, de waanzinnig weelderige plantengroei en uiteraard de vele mooie vogels. Veel dieren zijn half tam omdat ze gevoerd worden door de toeristen; raccoons komen op de auto af als je stopt en grote papegaaien proberen op een parkeerplaats ook een graantje mee te pikken. Over eten gesproken, het eten is vooral in de plaatselijk autochtone tentjes helemaal geweldig. De casado pescado o pollo o cerdo is een combinatie van altijd rijst, zwarte bonen, salade, fruit, groenten en dan vis, kip of ander vlees, een maaltijd die voldoet aan de richtlijnen van het voedingscentrum, maar die vooral erg lekker is. Bij het ontbijt wordt meestal verse papaya en ananas geserveerd en de verse vruchtensapjes mmmmm…..Inspiratie genoeg.
Het grote verschil tussen arm en rijk valt meteen op. Grote contrasten. Schamele hutjes opgebouwd uit golfplaten waaruit harde muziek komt die blijk geeft van een degelijke stereo installatie waar zelfs Wim zijn oren bij spitst. De vele Amerikanen die hier hun tweede huis hebben rijden af en aan in hun 4 wheel drives maar ook de rijke Costericanen die het op de een of andere manier gemaakt hebben. Een mix van allerlei groepen mensen en iedereen is even vriendelijk en behulpzaam van arm tot rijk.
Monica, de eigenaresse van het bed and breakfast, vertelt ons vele verhalen. De economische recessie is overal duidelijk merkbaar. Sommige hotels en lodges zijn verwaarloosd of staan leeg. Zelf houdt ze haar hoofd boven water door in een galerij allerlei kunst aan te bieden van plaatselijke kunstenaars. Haar man is afgelopen zomer overleden, de galerij en het B&B staat vol met zijn kunst. Prachtig vormgegeven lampen komen van zijn hand met de bloemen uit de jungle als inspiratiebron. Het vele onderhoud is een grote zorg. Hier in de jungle rot alles binnen de kortste keren weg en moet dus goed onderhouden worden. Kleren en handdoeken moet je regelmatig uitschudden om ze van allerlei insectenvolk te ontdoen. En natuurlijk de muggen, of eigenlijk een soort sandfly’s, een groot nadeel van de tropen. Insmeren met DEET tijdens de schemering is een voorwaarde om niet met jeukende bulten rond te lopen.
De vulkaan Arenal laat zich maar niet wil zien. Tijdens ons eerste bezoek zien we het onderste randje, later tweederde maar helemaal zien we hem niet. Het is een werkzame vulkaan die in 1968 uitgebarsten is. Zestig mensen werden slachtoffer en duizenden stuks vee gingen verloren. Hij is nog steeds en als je mazzel hebt kun je ’s avonds de lavastromen zien. De vulkaan is vooral beroemd om zijn typische vorm. Vraag een kind een vulkaan te tekenen en hij tekent de Arenal. We maken een wandeling over de lavastromen en genieten van de hotsprings. Een rivier en waterval hebben een temperatuur van zo’n 40 graden en daar is de commercie natuurlijk flink op ingesprongen. Hele spa’s zijn gebouwd rond de vulkaan om gebruik te maken van dit warme water. We genieten na een flinke wandeling van een echt tropisch badparadijs.
Het dorpje Nuevo Arenal is opnieuw opgebouwd na het ontstaan van het stuwmeer waar krokodillen in huizen. Volgens roddels heeft houdster van een krokodillenfarm na veel gedoe ze losgelaten in het meer waar ze zich prima thuis voelen. Overigens komen krokodillen van origine wel voor in Costa Rica maar niet in dit gebied. Dit dorp ligt zo’n 3 km van ons B&B en is vaak ons doel tijdens de wandelingen.
We pakken op zondag de bus naar Tiluran, een stadje gelegen aan de andere kant van het meer. Iedereen is op zijn paasbest; keurig gestreken kleren, witte sokken en de haren in de plooi. Alleen de bus rammelt aan alle kanten, niet alleen van ouderdom maar ook door de staat van de weg. Het oerwoud en de vele regens nemen vaak de regie over met als gevolg vele diepe gaten en soms weggeslagen stukken weg. Het bussen is natuurlijk leuk maar we beginnen ons te realiseren dat eigen vervoer toch erg belangrijk is als je wat meer wilt zien. Het is hoog seizoen en alle kleine auto’s zijn verhuurd. Dankzij Monica met haar vele netwerken lukt het toch. We hebben een piepkleine 4WD voor de rest van ons verblijf in Costa Rica.
Het blijft maar regenen, inmiddels zijn we voldoende uitgerust om verder te willen. Op naar de droge en zonnige westkust waar we vrienden zullen ontmoeten. Wordt vervolgd..
-
06 Januari 2011 - 09:08
Ank:
Ja, die tropische wouden hebben toch ook iets verstikkends, voeg daarbij de drukte van de stad en de rotte eierenlucht van de vulkaan en het beeld is compleet. Na de vuurzee van afgelopen woensdag bij Moerdijk is Dordrecht nog net ontglipt aan een soort Sjernobil vergiftiging, alarmfase hoog.
Overigens proberen wij het hoofd koel te houden. Geniet nog van de omgeving in je 4wiel drive. Kus Ank -
06 Januari 2011 - 14:55
Marianne:
Blijft leuk om mee te genieten al is het op afstand. Op de radio zojuist een programma over de januaridip. Nou die krijgen jullie sowieso niet met al die afleiding. Veel plezier -
08 Januari 2011 - 09:14
Trudi Koeleman, Z.A.:
Marianne gaf mij je "adres" om mee te leven. Wàt een interessante reis. En wat schrijf je goed om dat, voor een vreemde, zo inspirerend te maken!
Dank je wel. Ik lees graag verder mee! -
09 Januari 2011 - 14:05
Jet:
Evenals jullie geniet ook ik van een luxe vakantie. Geen zon maar regen, maar dat is mij om het even. Mijn kamerplanten zijn iets kleiner, dan die van jullie :) "lekker" eten op z'n tijd en de nodige uitjes. Kortom......helemaal toppie. Knuffels en een fijne vakantie gewenst! -
12 Januari 2011 - 12:16
Elma:
Hi lieve Globetrotters !
Wat klinkt en ziet dat er geweldig uit zeg!! Echt super! De foto's geven een heel mooi beeld van jullie verhalen. Ik kan me voorstellen Lidy, dat je jezelf even moest knijpen om te voelen of het wel werkelijkheid was! Wat een plaatjes! Ik ben verder niet jaloers hoor :-) :-) En mijn kamerplanten ook niet... :-) Gaaf dat jullie nu je eigen 4WD hebben. Ik ben benieuwd en lees graag naar welke avonturen jullie dit karretje gaat brengen! Geniet ervan!
Liefs Elma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
